YENİ ANILAR YARATMAK ÜZERİNE

Glenn Gould tarafından yapılmış J.S. Bach’ın ölümsüz eseri Goldberg Çeşitlemeleri sanat eleştirmenleri tarafından bu müziğin referans kaydı kabul edilirdi.
Ancak bu kayıttan 20 sene sonra Gould bu eseri yeniden yorumladı. Sordular, üstat siz zaten en iyisini çalmıştınız, neden yeniden çalıyorsunuz?

Cevabı ilginçtir, şöyle der; ama ben artık yirmi yıl önceki ben değilim.

Bu iki farklı yorumu içeren CD’yi dinlediğimde şunu gördüm. İkinci yorumda Glenn Gould yirmi sene sonra çok daha sakin, çok daha derin bir yorum ile eseri çalmış.

Aynı duyguyu ben kendimde de görüyorum ve yaşıyorum.

Dünyaya bakışım eskiye göre çok daha sakin, yargısız ve neleri değiştirebileceğim, neleri de olduğu gibi kabul etmem konusunda görüşlerim çok daha net. Günlük hırslarımın beni terk ettiğini onların yerine daha bilgeliğe açılan bir kapının önüne geldiğimi fark ediyorum.

Önemli bir insan olmak yerine değerli bir insan olmanın erdem olduğunu anladım.

Kendimi değiştirmeden çevremi ve dünyayı değiştiremiyeceğimi artık biliyorum.

Ünlü Jazz müziyeni Miles Davis 1959 yılında jazz dünyasında çağ açan yeni bir albüm kaydetti, “Kind of Blue” albümü Amerikan kültürünün temel taşlarından birisi olarak kabul edilir. Hayranları neden hala o albümdeki gibi çalmadığını sorduklarında şöyle der:

Ben artık o müzisyen değilim, bugün başka bir yerdeyim, ama beğeniyorsan o albüm yerinde duruyor, al o albümü dinle.

Miles Davis tüm yaşamı boyunca jazz müziğinde yeni sayfalar açtı ve asla geri bakmadı. Arkasında bıraktığı müziklerle hala içimizde yaşıyor.

Ben sürekli yeniden bir şeyler öğrenmeyi seviyorum. Üç tane koçluk okulu ve bir çok bunlarla ilintili başka eğitim bitirdikten sonra şimdi de koçluğu basitleştirmeyi öğrendiğim yeni bir koçluk okulu bitirdim.

Bir sınıf arkadaşım bana neden hala çalışıyorsun diye sorduğunda ona şu cevabı vermiştim.

Ben eski anılarımı unuttum yeni anılar yaratmak istiyorum.

Sürekli değişen bu karmakarışık dünyada bisiklet sürdüğümü düşünüyorum. Hep pedallara aslıyorum, biliyorum ki durduğum an bisikletten düşeceğim.

Şimdi eğer vakit ve nakit bulabilirsem ilk aldığım koçluk eğitimlerini yeniden almak istiyorum. O eğitimler de yıllar içerisinde benim gibi muhtemelen gelişmiştir. Ben de aynı insan değilim, kim bilir onlarda yepyeni neler keşfedeceğim.

Siz bisikletinizi nerye doğru sürüyorsunuz?

Kategoriler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir