1969 yılında ilk defa olarak Paris’e gitmiştim, rahmetli babam şehri gezerken bana ünlü Fransız mareşalı Ferdinand Foch’un heykelini göstererek bana onun bir sözünü öğretmişti, Foch ne olursa olsun insanın hiç bir zaman umudunu kaybetmemesi gerektiğini söylermiş, zaten kendi yaşamında bu görüşünü doğrulayan bir şekilde yaşamış.
Geçtiğimiz 10 Kasım günü İstanbul Tersanesi komutanlığında yapılan Atatürk’ü anma töreni onun Haydarpaşa’dan Galata’ya geçerken bindiği Kartal istimbotunun yanında gerçekleşti. Deniz Kuvvetlerimiz bu tarihi gemiyi restore etmişler ve Deniz müzesine göndermek üzere hazırlamışlardı. Meğer Atamız o geminin üzerinde limanda demirli olan İngiliz savaş gemilerine bakarak o ünlü sözünü söylemiş:
Geldikleri gibi giderler.
Ülkemiz çok zor günler geçiriyor, insanlar yaşamlarındaki olumsuzluklardan etkileniyorlar, Türkiye birden bire dünya devletler liginde aşağı sıralara düştü ve yakın bir vakitte durumun düzeleceğine dair bir işaret de yok.
Ben tören sırasında önce Atamızı sonra da Fransız Mareşalı andım. Sonra her zaman olduğu gibi umutsuzluk yerine umudu seçtim.
İçinde yaşadığımız olumsuzluk dönemlerinden Türkiye olarak neler öğrenebildiğimizi, yarın neleri farklı yapmamız gerektiğini düşündüm.
Ben işim icabı çok değişik yaşlardan çok farklı insanlarla konuşuyorum, özellikle genç insanlarla konuşurken onların ruhlarındaki ışığı, enerjiyi ve güzellik arayışını görüyorum, zamanımın önemli bir kısmını gençler için yapılan gönüllü çalışmalarda geçiriyorum, onların yaşamlarına destek olurken benim kendime üzülecek zamanım kalmıyor.
Ünlü “İnsanın Anlam Arayışı” kitabında Viktor Frankl’ın dediği gibi ben çevremdeki genç insanlara bakarak yaşam için çok önemli bir kişisel anlam buluyorum.
Biz koçlukta her zaman koçluk alan kişiye gündelik sorunları için çözüm ararlarken onlara meseleyi büyük gündem perspektifinden, yani yaşamın bütününden bakıp seçimler yapmalarını isteriz.
Türkiye’ye uzun perspektiften baktığımda yeniden yükselecek bir ülke görüyorum. Mareşal Foch bu yazıyı okusaydı bana umutlarını kucakla derdi.
Atam zaten demiş diyeceğini, yolunuz akıl ve bilimdir, bu kötü günlerde geldiği gibi gidecektir.
Bence dünyayı geliştiren, güzelleştiren şey sevgi, güzellik ve umut, ilk ikisi için mutlaka sonuncusu gerekiyor.