Bugün rahmetli Sakıp Sabancı’nın aramızdan ayrıldığı gün.
Her yıl 11 Nisanda Sabancı Üniversitesi düzenlediği bir törende onu anıyor, adına düzenlenen Uluslararası Araştırma çalışmalarının ödüllerini ilan ediyor.
Sakıp beyi yakından tanıma ve çalışma fırsatım hiç olmadı ancak değişik vesilelerle onu gözlemleme ve hakkında yazılanları okuma şansım oldu. Büyük bir iş adamı olmasına rağmen mütavazi kişiliği ile herkes ile sıcak ilişkiler kurabildiğini gördüm.
Bana göre Sabancı Üniversitesi onun ardından bıraktığı en önemli eserlerden biridir. Bir çok genç insan buradan aldıkları ışık ile önemli ve değerli insanlar olarak ülkemize ve dünyamıza hizmet ediyorlar.
Ben üniversitenin kuruluş öyküsünü rahmetli İhsan Doğramacıdan dinlemiştim. Meğer Sakıp bey üniversite kurma konusunda ona danışmış, öğrendiği şeylerle fizibilite hesapları yapmış, sonra gelip İhsan beye şöyle demiş: Ağam bu iş para kazandırmıyor.
İhsan bey de bu işte para kazanamayacağını, hatta her yıl üstüne para vermeye devam edeceğini, karşılığında ise üniversitenin kapısında “Sabancı Üniversitesi” yazacağını söylemiş.
Sakıp Bey ve ailesi üniversiteyi bunu bilerek kurmuşlar, Sakıp Bey bu projeyi hep yakından takip etmiş, hatta öğrencilerin faydalanacağı spor salonuna öncelik verilmesi için üniversitenin kulesinin inşasını geciktirmiş.
Sakıp beyin cenazesine gittiğimde gördüğüm insan çeşitliliği onun gönlünün zenginliğini yansıtıyordu. Sabancı kulelerine giden yol tamamen doğmuştu, ben beklerken bir berber dükkana girdim, saçımı kesin dedim ama ağlıyordum, berber bana baktı ve ağabey gel Sakıp ağanın ardından bir dua edelim dedi, beraberce yolun kenarına indik, onu sonsuz gibi gözüken bir insan kalabalığı son yolculuğuna uğurladı.
Bazen koçlukta insanlara sorarız, kendi cenazenizde arkanızdan ne söylenmesini istediklerini sorarız. O gün Sakıp Ağanın arkasından söylenenler ile gurur duyduğuna eminim, her çeşit insanın yüreğinde bir iz bırakarak aramızdan sevgiyle ayrıldı.
Ben her yıl bu anma törenlerine gittim ve onu andım ama pandemi ne yazık ki toplu katılımlı törenlere fırsat veremediğinden bir kaç yıldır onu çevrim içi törenlerle anıyoruz.
Sakıp beyi rahmetle anıyorum, eserine ailesi sahip çıkarak koruyorlar ve geliştiriyorlar.
İnsan olarak bu dünyadaki varlığımız sınırlı ama en önemlisi yaşadığımız o kısa zamanda arkamızda bıraktığımız eserler, insanlar ve anılar, bunlar önemli.
Sakıp beyden öğrenebileceğimiz en önemli şey de bu.
Sabanci University