Bu harika konferans için ICF Türkiye Chapter, PERYÖN EGE ve İzmir Ticaret Odasına, tüm konuşmacılara ve katılımcılara teşekkür ederim.
Ben konferansı sosyal medya yansımalarından, değerli Koç meslektaşlarımın paylaşımlarından takip ettim. Çok ilham verici konuşmalar olduğunu öğrendim.
Her güzel şey gibi bu zirve de bitti, şimdi soru sorma zamanı.
Bu konferanstan neler öğrendik?
Bu öğrendiğiniz şeyler ile gerek Koçluğun daha çok yaygınlaştırılması, gerek de insan kaynaklarının daha etkin yönetimi konusunda neleri farklı yapmamız lazım?
Konferanstaki yüksek enerji bize neyi gösteriyor?
Katılımcıların daha çok neye ihtiyacı var?
Bir sonraki benzer konferansları hangi bölgelerde yapmalıyız?
Kısacası sorular uzatılabilir, eminim ki konferansı düzenleyenler yarattıkları heyecan soğumadan bu soruların cevabını tartışacaklardır.
Benim uzaktan hissettiğim şey şu: İnsanlar için güzel bir şeyler yaparsanız her zaman bunu takdir eden ve yararlanan kişiler olacaktır.
Benim sorduğum bazı sorulara verdiğim kişisel cevaplarım ise şöyle:
Konferanstan insanların bu konulara ilgi duyduğunu ve Bilgi ihtiyaçları olduğunu öğrendik.
Koçluğu daha etkin tanıtmaya ve yönetim kademelerine yaymak gerekiyor.
Konferanstaki yüksek enerji Türk insanının en kötü zamanlarda bile kaybetmediği yaşam sevincini ve umudunu yansıtıyor.
Katılımcıların daha güçlü ve sürekli iletişime ihtiyacı var.
Bir sonraki konferans bence Diyarbakır’da olmalı.
Ben ülkemi eğrisiyle doğrusuyla, bir birinden farklı düşünen insanlarıyla, bereketli de olsa bereketsiz de olsa tüm topraklarıyla çok seviyorum, başka Türkiye yok.
Konferansta emeği geçen herkesi tekrar yürekten kutluyorum.