Voleybol Milli takımımız dünya şampiyonu oldu.
Hepimiz bu güzel ve güçlü kızlarımız ile gurur duyuyoruz.
Uzun zamandan beri ilk defa ortak bir toplumsal sevinç yaşıyoruz.
İnsanlar başarıyı son safhasında görürler, onun ardındaki çalışmalar, yenilgiler, üzüntüler ve sıkıntılar o parlak ışığın ardında karanlıkta kaybolur. Halbuki başarı sadece bir sonuçtur ve ardında uzun bir öykü vardır.
Bu takım uzun zamandan beri başarılara koşuyor ama bu sefer gök kuşağının ardından geçtiler diye düşünüyoruz.
Halbuki gök kuşağı bir yanılsamadır, altından hiç bir zaman ona vararak geçemezsiniz. Asıl olan yolculuktur ve güzel insanlarımız bu yolculuğa devam ediyorlar.
Bu takım geçen sene şampiyon olmamıştı ama bu sene oldu, peki arada neler oldu?
Geçen seneki turnuvada ne gibi hatalar yaptılar ve ne gibi dersler aldılar?
Bu sene neleri farklı yaptılar?
Bu başarıyı devam ettirmek için daha neler yapmaları gerekiyor?
Bir başka bakış açısı da bu kızların toplumdaki kadın kabul algısına nasıl bir etki yapabileceği, bence önümüzde kızlarımız için harika bir grup rol model insan var.
Bu başarının ardındaki öyküyü, dayanışmayı, takım oyununu, bireysel hedefler ile takım hedefleri arasındaki denge konusunun nasıl yönetilebildiğini toplumun tüm kesimlerine anlatmak lazım.
“Bardağın yarısının dolu mu olduğunu yoksa boş mu olduğunu düşünenler esas noktayı kaçırıyorlar, bardak tekrar doldurulabilir.”
Bu sözler değerli bir insanın, sayın Cenk Akincilar’ın odasının kapısında yazıyordu, şampiyonluk haberini öğrenince onları hatırladım.
Bana göre bu güzel şampiyonluk bardağı tekrar tekrar doldurarak inandıkları yolda azimle yürüyenlerin başarısı oldu.
Ülkemizin çok ağır bir ekonomik krizden geçtiği, hayat pahalılığının ve sıcakların insanları bunalttığı günümüzde Voleybol takımımızdan öğrenilecek çok şey var. Nasıl ki futbol sadece bir oyun değilse Voleybol da değil.
Türkiye inanılmaz bir insan zenginliğine ve potansiyeline sahip ama onu çok daha etkili değerlendirmesi, geliştirmesi ve siyaset üstü bir anlayışla kullanması gerekiyor.
Voleybol Milli takımımıza bir de bu perspektiften bakalım ve soralım:
Birey olarak Türkiye’nin maçlarına ben ne katabilirim?