Bugün 24 Kasım, dünya öğretmenler günü, tüm öğretmenlerimizi sevgi ve saygı ile selamlıyorum.
Geçmişte bizi yetiştiren ama artık aramızda olmayan öğretmenlerimize Allah rahmet eylesin.
Hepimiz bir anne babadan doğuyoruz ve çoğu zaman yaşamımızdaki ilk öğretmenlerimiz de onlar oluyor.
Daha sonra okullara gitmeye başladıkça yaşam yolculuğunuzda bize yol gösteren, örnek olan, anlam bulmamızı sağlayan öğretmenlerimiz ile karşılaşıyoruz.
Benim anlayışıma göre bu dünyaya gelip yaşamamızın sebebi de sürekli olarak gelişmek ve iyiye güzele doğru tıpkı gök kuşağının altından geçmek üzere ileriye doğru yürümektir.
Gün gelir gök kuşağının bir yanılsama olduğunu ve asıl ilahi amacımızn bu gelişim yolculuğu olduğunu idrak ederiz. Ondan sonrası dünyaya bakış açımız değişir, maddi boyuttan manevi boyuta geçerek daha anlamlı bir yolculuğa çıkarız.
Yaşamımın yönünü ilk belirleyen kişi Koca Ragıp Paşa ilk okulundaki öğretmenim Melahat Hanım olmuştu, tam bir Cumhuriyet kadını idi, onu hayranlıkla izlerdim, başka okula tayin edildiğinde peşinden bende okulumu değiştirmiştim. Bugüne kadar beğendiğim tüm kadınlarda ondan izler oldu, zerafet, entellektüellik, kararlılık, disiplin ve güçlü kişilik.
Melahat hanımdan sonra her zaman bana ışık olan bir çok öğretmenim oldu, onlara teşekkür ediyorum.
Ancak öğretmenlerinize teşekkür etmek bence yeterli değil. Onlardan aldığımız ışığı ileri taşımamız gerekiyor, bizler öğretmenlerimize olan borcumuzu onlara değil diğer öğrencilere ödemeliyiz.
Mevlana’nın şu güzel sözleri bize yol göstermeli;
Bir başka bir mumu aydınlatmakla ışığından hiç bir şey kaybetmez, bu şekilde dünya daha da aydınlanır.
Bence herkes yaşam birikimini çevresindeki insanlarla paylaşmalı, herkes kendisini bir öğretmen olarak görmeli, komşunun veya mahallenin çocuklarından başlayarak hepimiz öğretmen olarak çevremizi aydınlatmalıyız.
Ben kendi sınıf arkadaşlarımla sosyal medya üzerinden konuştukça yıllar içerisinde onların nasıl yüksek donanımlı ve bilgili insanlar olduklarını görüyorum ve inanıyorum ki bu potansiyeli okulların hizmetine sokabilecek düzenlemeler ile ülkemize çok güzel şeyler aktarabiliriz ve arkamızda çok hoş bir Seda bırakabiliriz.
Tıpkı bizim öğretmenlerimizin bıraktığı gibi.
Yılda bir defa öğretmenlerimizi hatırlamak yerine onları hepimizin özlediği güçlü Türkiye’nin motorları görebilsek, onların dertlerini dinleyebilsek, onların çalışma şartlarını geliştirebilsek daha iddialı bir Türkiye olurdu.
Öğretmenlik yaparken öğrendiğim en önemli şey şu oldu:
Öğrenmenin en etkili şekli öğretmekle oluyor.
Son tahlilde şu görülüyor:
Hepimiz öğretmenlerimizin bizlere aktardığı birikimlerin bir toplamıyız, bunu hiç bir zaman unutmamalıyız.
En son ne zaman bir eski öğretmenizi ziyaret edip hatırını sordunuz?
Bugün belki de başlamak için en anlamlı gün olabilir, ne dersiniz?
Bizlere emeği geçen tüm güzel insanlar, sevgili öğretmenlerimiz, Öğretmenler gününüz kutlu olsun.