Yukarıda gördüğünüz tweet sosyal medyada çok ilgi gördü.
Erkek Milli Futbol takımımızın ve Kadın Milli Voleybol takımımızın ülkemizin iki farklı yüzünü temsil ettiği söylendi.
Futbolcularımızın oyunu çok hayal kırıklığı yaratırken, Voleybolcularımız hepimizi uzun zamandan beri unuttuğumuz ortak bir coşkuda birleştirdi, bunlar doğru…
Ama şu da bir gerçek, her ikisi de bizi, bütünümüzün birer parçasını temsil ediyor.
Sorulması gereken bir çok soru var:
Ne yapsak kadın voleybolcularımızın başarı niteliklerine sahip erkek futbolcularımız olur?
Bunu başarabilsek ülkemizin en popüler sporunda dünya sıralamasında nereye çıkabiliriz?
Aynı ülke neden aynı kaliteyi ve insani değerleri kadınlarına ve erkeklerine veremiyor?
Önce şuradan başlamak gerekiyor:
Bu ülkenin tüm insanları bizim insanlarımız. Beğenmediklerimizi yok sayarak ve dışlayarak bir yere varamayız. Güzel de bizden, güzel olmayan da…
Önce herkesi kendimizden sayarak ve kucaklayarak yola çıkabiliriz. Yapmamız gereken asıl şey ülkemizin ortalama insani kalitesini yükseltmek olmalıdır. Aklıma gelen fantezi bir fikir var:
Voleybolcularımız ve futbolcularımızı maçlar bitikten sonra bir araya getirebilsek, herkesin açık yüreklilikle ve hoş görü ile iletişim kurabileceği samimi bir ortam yaratabilsek, sonra hep birlikte başarılarımızı ve başarısızlıklarımızı tartışabilsek…
Acaba neler konuşulurdu?
Ben voleybolcularımızı yürekten kutluyorum, futbolcularımıza da sahip çıkıyorum. Ülkemizin her ikisinin de başarısına ve verecekleri toplumsal coşkuya ihtiyacı var.
Konforlu bir koltukta oturup televizyondan yorum yapmak rahatlatıcı olabilir ama bu beni tatmin etmiyor. Ben voleybolcularımın niteliklerine sahip futbolcularımız olabileceğine inanıyorum.
Sadece spor konusunda değil, bir çok başka konuda aynı durum söz konusu, sanat, bilim, eğitim, iş yaşamı, sosyal gelişmişlik, her birinde başarı ve başarısızlık iç içe, ilke ve ilkesizlik el ele…
İçinde yaşadığımız tüm olumsuzluklara rağmen insanlarımızın çok daha iyi şeyler hak ettiklerini ve bunu başarabilecek potansiyellerinin olduğuna inanıyorum. Elimden geldiğince de televizyondan ayrılıp gerçek yaşamın içine girerek gerçek insanlarla değişik şapkalarımla iletişim kuruyorum.
John Lennon ünlü şarkısı “Imagine”de şöyle diyordu.
You may say I am a dreamer
Benim bir hayalci olduğumu söyleyebilirsin
but Im not the only one
ama tek ben değilim
Birlikte hayal kurmaya var mısınız?