Eğitim nasıl olmalı sorusuna duyduğum en güzel cevabı SEV Vakfı strateji toplantılarından birisinde bir ilk okul öğrencisi vermişti.
Eğitim metro gibi olmalıdır, istediğiniz yerde binebilmeli, istediğiniz durağa sizi güvenle götürmeli, indikten sonra tekrar binmek isterseniz tekrar binerek istediğiniz yeni yönde gidebilmelisiniz.
Bugün geldiğimiz noktada Türkiye’de eğitimde daha çok alınacak yol var. Uzun zamandan beri hayal ettiğim bir yaratıcılık eğitimi projesine dün başlayabildim. Evimin karşısında kurulu Firuzağa İlkokulunda ilkokul son sınıf öğrencileri ile buluştuk, konuştuk, bana bir dolu sorular sordular, artık favori rengimin mavi, en sevdiğim yemeğin otlu peynirli acı menemen olduğunu ve daha bir çok şeyi biliyorlar. Gelecek haftadan itibaren soru sormayı, birbirlerini can kulağı ile dinlemeyi ve düşünmeyi öğrenecekler. Gelecek haftanın konusunu onlar belirledi, Thomas Edison üzerine konuşacağız, onun hakkında resim yapacağız ve şiir yazacağız.
Öğretmenlerimize de destek olacağım. Mahalledeki esnaf komşularımızı da okula çekeceğiz. Herkes kendi kapısının önünü süpürsün bütün sokaklar temiz olur derler, ben kendi süpürgemi kaptım, bir çok sivil toplum kuruluşu ile birlikte ucundan kıyısından yola çıktım. Siz de kendi öykülerinizi paylaşır mısınız?