Bu gördüğünüz resim keşke hiç olmasa idi…
Bugün Boğaziçi Üniversitesi dediğimiz mekanda 1863 yılından beri dünyaya Işık saçan güzel insanlar yetişmeye devam ediyor. Biliyorum ki bizlerden sonra da aynı şey devam edecek.
Ben bu okuldan üç defa diploma aldım, Robert Academy-Lise, Boğaziçi Üniversitesi-Makina Mühendisliği ve MBA. Ülkemin insanlarının her rengini burada tanıdım, tüm etnik kimlikler, tüm dinler ve sosyal sınıflar.
Bizim okulumuz her zaman elit bir okul oldu ama çoğu insanın anladığı anlamda elit değildik. İyi yetişmiş, yetenekli genç insanların birbiri ile, inanılmaz bir kültürel zenginlikte bir araya geldiği, birbirini etkileyerek karşılıklı olarak geliştiği bir entellektüel topluluk olduk. Elitten kastedilen bu ise evet elit olduk ama toplumumuzun hiç bir siyasal, sosyal ve ekonomik kesimine kapalı olmadık, hiç bir inancı ve tercihi yargılamadık. Evet çok çatıştık ama hiç darılmadık.
Boğaziçi direnecektir, doğası icabı bu böyledir, gün gelecek bu direnişin olumlu bir sonucu mutlaka olacaktır. Rahmetli rektörümüz Abdullah Kuran bana mühendislik diplomamı verirken sizi kutluyorum demişti, ben ise ona söyleyemediğim şeyi burada söylüyorum:
Hocam ben Boğaziçi Üniversitesi Oyuncularından mezun oldum ama diplomama bunu yazmamışsınız.
Boğaziçi’ne dokunmayın.