Çocukluğumun en güzel efsanelerinden birini kaybettim, Yıldız Hanımı sonsuzluğa uğurladık.
Ben ölümün bir son değil yeni bir başlangıç olduğuna inanırım.
Onu toprağa verdiğimiz bu gün güzel hatırasına ağlamak yerine ondan öğrendiğim şeyleri hatırlamayı seçiyorum.
Yüreğinin götürdüğü yere tutkuyla gitmek, tiyatro sanatının en üst seviyelerine çıkarak içinde yaşadığın toplumu yükseltmek, inandığın şey uğruna tüm zorluklara engellere ve darbelere rağmen yılmadan yürümek, ardında sonsuz sayıda güzel anı, örnek davranış ve yetişmiş insan bırakarak ışık olmak, insanlığı her zaman aydınlatmaya ve ilham vermeye devam edeceğini bilerek son nefesini verebilmek….
İsterim ki bu ortamda birbirlerinden ilham alan tüm Linkedin dostlarımız bu gün bir an durup düşünsünler, Yıldız Kenter bize ne öğretti?
Ben de yüreğimin götürdüğü yönde yürümeye insanlarda kendileri, içinde yaşadıkları dünya, ortam ve meseleler üzerine farkındalık yaratmaya devam edeceğim.
Bence Yıldız Kenter için bundan sonra yapılabilecek en güzel şey de bu.
Hoşça kalın Yıldız Hanım bizim İçin hep bir Deniz Feneri ve Kutup Yıldızı olarak gönlümüzde hep var olacaksınız.