İnsan yaş alınca şöyle bir geçmişine bakıp düşünme ihtiyacı hissediyor.
Hepimiz farklıyız ve bizi özgün yapan da bu.
Hepimiz yaşadığımız müddetçe neden bu dünyaya geldiğimizi merak ediyoruz.
Benim anlayabildiklerim şöyle:
Bu dünyada kitaplarda bahsedildiği gibi bir adalet anlayışı yok.
Eşitlik kavramı bir şehir efsanesinden ibaret.
Son tahlilde bakarsak yalnız doğuyoruz birlikte yaşıyoruz ve yalnız ölüyoruz.
Ama hayat her şeye rağmen yaşamaya değer.
Yaşamak için bir anlamımız varsa, içimizde bir sevgi pınarı akıtabiliyorsak, dünyanın gerçeklerini kabul edersek güzel şeyler yaratmak mümkün.
İş hayatınıza da bu açıdan bakabilirsiniz.
Kendinizin güçlü ve özgün yönlerine odaklanarak ve başkalarının başarı öyküleri ile kıyaslamadan kendi çizdiğiniz bir başarı öyküsü yaratabilirsiniz.
Gerçek başarı kimselere yalan söylemek zorunda olmadan yaşayabilmektir.
Gerçek başarı kimselere hesap vermeden kendin olabilmektir.
Maddi varlıklar ve yüksek mevkiler ile mütevazi yaşamlar sonunda aynı noktada kesişirler.
Mezar taşınıza ardınızdan ne yazılsın istersiniz?