Geçen gün bir yabancı misafirimi Ayasofya Müzesinde gezdirirken etrafta dünyanın dört bir yanından gelen binlerce insanı seyrettim ve nasıl bir geleceğe doğru gittiğimizi düşündüm.
Bugünlerde Eylül ayında gideceğim bir eğitim için Giovanna D’Alessio ve Stefano Petti’nin yazdığı Aequacy adlı kitabı okuyorum. Kitabın konusu kendi kendini yöneten kurumlar. Kitabın girişinde Richard Buckminster Fuller’in şu sözler yer alıyor. Mevcut gerçeğe karşı savaşarak hiç bir şeyi değiştiremezsiniz. Bir şeyi değiştirmek için mevcut modeli geçersiz yapacak yeni bir model inşa etmelisiniz.
Yazarların yaklaşımı ortak amaçlar ve değerler üzerine kurulmuş bir organizasyonun insanları kurumlarına çok daha güçlü olarak bağlayacağı ve yaratıcılıklarını tetikleyeceği yönünde gelişiyor. Amerika’da tanıştığım üst düzey bir üniversite profesörü de bana şöyle söylemişti. Yaratıcı beyinleri hiyerarşi ile yönetemezsiniz.
Bu söylediklerimin günümüz Türkiye’sinde iş hayatında ve siyasette henüz net bir karşılığı yok ama yavaş yavaş şirketlerin yönetimleri bazı değişiklik ihtiyaçlarının farkında olmaya başladılar. Türkiye de ister istemez dünyanın parçası olarak bu değişimin içinde olacak. Siyaset de tıkandıkça farklı yönlerde gelişecek bu kaçınılmaz. Yeni modeller sizce nasıl olmalı?