Ünlü şarkıcı Tony Bennett 96 yaşında aramızdan ayrıldı.
Buradaki fotoğrafta onu çok beğenilen bir başka jazz şarkıcısı Diana Krall ile beraber yaptıkları albüm için çektirdikleri fotoğrafta görüyorsunuz.
Ölümünün ardından yaşamı ve albümleri ile ilgili bir çok biyografik bilgi yayınlanıyor.
Ben tedavi olmaz bir müzik ve özellikle jazz müziği düşkünü olarak yıllarca onun müziklerini dinledim, ailemden birisini kaybetmiş gibi üzgünüm, aslında sanatın ve özellikle müziğin gücü de galiba burada, teknolojinin insanları birbirine uzaklaştırdığı bir dünyada bizleri hala bir arada tutan tek şey.
Tony Bennett fakir bir İtalyan göçmen ailesinin çocuğu olarak doğduğu Amerika’da dünya çapında sayılan ve sevilen bir müzik insanı olarak zirveye çıktı. Onda beni asıl çeken şey müzisyen kişiliğinin ötesinde bir özelliği oldu.
Tony Bennett “The Great Amerikan Songbook” geleneği ile başladığı müzik yaşamını hep aynı çizgide ve bu geleneğe bağlı olarak sürdürdü. Gün geldi devirler ve beğeniler değişti, müzik tarzları değişti ama o çizgisini hep sürdürdü. Onun hakkında Jazz Dergisine yazdığım bir yazıda şöyle dediğimi hatırlıyorum:
Nesilleri birleştiren bir köprü oldu. Büyük annelerden ve babalardan, onların torunlarına hatta onlarında çocuklarına uzanan bir köprü kurdu. Bu ruhsal boyutta derin bir kültür köprüsü olarak herkesi kucaklayan bir köprüdür.
Günümüz iş ve sosyal dünyasında onun yaşamından alınacak çok dersler olduğunu düşünüyorum.
Hepimizin sadece kendi nesillerimiz değil tüm nesiller ile diyaloglar kurmamız ve onlara bildiğimiz biriktirdiğimiz tüm şeyleri aktarmamız gerekiyor.
Bundan yıllarca önce Boğaziçi Üniversitesi Mezunlar Derneği, BUMED’in 25. Kuruluş balosunda değerli şarkıcı Ajda Pekkan’ı dinlerken böyle bir şey hissetmiştim. O akşam Ajda hanım hem eski hem de yeni şarkılarını seslendirmişti. Ama en duygulu anlar onun eski şarkılarını gençler ve yaşlılar birlikte dinlerken yaşamıştık.
Bir İtalyan şirketinin kurucusu konuşmasında şirketinde resmen emekli olan insanların hepsinin emekli olarak ama eğitmen görevlerinde çalışarak yeni nesilleri eğittiğini söylemişti.
Tony Bennett artık fiziksel olarak yaşamıyor ama ardında bıraktığı onca güzel müzikle, yaşam felsefesiyle, kendisinden çok farklı nesillerde ve stillerde olan başka müzisyenlerle yaptığı iş birlikleri ile sonsuza kadar var olacak.
Ben kendi hesabıma onun felsefesine ve müziğine sadık kalacağım, çok farklı insanlarla birlikte üretmeye, paylaşmaya devam edeceğim. Devam edeceğim çünkü bunun ne kadar önemli olduğunu Tony bize kendi yaşamı ile gösterdi.
Hepimizin bir sonu var ama ardımızda bir güzellik bırakıyorsak aslında yüreğimizi bırakıyoruz.
Tony Bennett, onu her zaman şu ölümsüz müziği ile hatırlayarak anacağım.
I left my heart in San Francisco.
Hoşça kal güzel insan.