Bu resim bana eski bir arkadaşımdan geldi, bak sizin meslektaşınız nasıl bir tanıtım kampanyası yapmış dedi.
Değerli koçluk hocam Maria Nemeth’in dersinde öğrendiğim bir şey aklıma geldi.
Ona göre dünyaya iki faklı şekilde bakmak mümkün:
Kırmızı Mercek veya Yeşil Mercekli gözlüklerle bakabilirsiniz.
Kırmızı mercek ile bakarsanız baktığınız şeylerin ve kişilerin olumsuz yönlerine odaklanırsınız.
Yeşil mercekle bakarken de her şeyin ve kişinin olumlu yönlerini görmeye çalışırsınız.
Ben yaşamında kırmızı merceği tamamen atmamış olsam da onu zihnimin karanlık bir köşesine kilitleyeli çok oldu.
Yeşil mercekle bu resime bakınca şunu görüyorum:
Koçluk saygı ve güven uyandıran bir meslek olmuş. Toplumda ciddi bir karşılığı var.
Önümüz bayram, gelin bu bayramda çevremizdeki kişilere ve olaylara yeşil mercek ile bakalım.
Karşımızdaki insanların olumlu yönlerini görmeye çalışalım. Tüm ön yargılarımızı ardımızda bırakıp çevremize yeniden bakmayı deneyelim.
Bu kolay bir şey değil, bunca yılın ön yargıları, korkuları ve alışkanlıkları var.
Bunların üstesinden gelebilmek ancak insanlarla içten ve açık gönüllü bir iletişimle mümkün olur.
Yıllarca önce okuduğum “Bir dakikalık Yönetici” kitabında anlatıldığı gibi iletişimler içerisinde olalım, karşımızdaki insanın neyi kötü yaptığını görüp cezalandırmak yerine neyi iyi yaptığını görüp ödüllendirerek iyiyi teşvik edelim.
Kısacası dostlar, bu bayram biraz farklı olsun, kötülük yeterince var biraz da iyiliğe odaklanalım ve böyle davranırsak yaşamda nelerin farklı olabileceğini hissedelim.
Yusuf beyin yetkinliklerini bilmiyorum ama vizyonunu takdir ettim, o iyinin ve güzelin yanında duruyor, Koç olma kavramını yüceltiyor, belki akreditasyonlu bir okuldan koçluk eğitimi alma noktasına da gelir.
Tüm Linkedin dostlarımıza güzelliklerle dolu mutlu bir bayram diliyorum.