Bugün Öğretmenler günü. Bizleri yetiştiren, örnek olan, iyi bir insan olmanın ne anlama geldiğini öğreten tüm öğretmenlerimizi bugün saygı ile anıyorum.
Hayatıma giren onca güzel öğretmenlerimden hiç birisini ayırmak istemiyorum. Ama bu resimde gördüğünüz değerli müzik öğretmenim Hikmet Günsel hanıma çok özel bir borcum olduğunu düşünüyorum. Ailemden aldığım müzik sevgisini içimde Kadıköy Maarif Kolejinde okuduğum yıllarda büyüten o oldu. Klasik müzik sevgisini ondan aldık. Orta okul bitirme sınavında dışardan gelen müfettiş ile birlikte onun teşviki ile Sound of Music müzikalinin şarkılarını söylemiştik. Yıllar sonra ona kızımı tanıştırdığımda gözlerindeki pırıltıyı hala hatırlıyorum.
Halil Cibran çocuklar ebeveynlerin geleceğe attıkları oklardır der. Bence okları geleceğe fırlatan yaylar da öğretmenlerimizdir.
Öğretmelerime olan borcumu onlara ödeyemem ama onu başka öğrencilere öğretmenlik yaparak yıllardan beri ödemeye çalışıyorum. Şunu da yıllar içerisinde öğrendim, öğrenmenin en iyi yolu meğer öğretmekmiş.
Ayrıca Mevlana’nın o güzel sözünü de hatırlatırım, “paylaştıkça ışık değerinden bir şey kaybetmez”.
Tüm öğretmenlerimizi saygı ve sevgi ile selamlıyorum.