Ülkemize çok geçmiş olsun.
An gelir günlük yaşamımızda uğraştığımız şeylerin, birbirimizle yaptığımız onca kavganın, gürültünün ne kadar boş ve anlamsız olduğunu görürüz.
Birbirimizin düşmanı değil, sadece geçici sürelerde rakibi olduğunu anlarız.
Akıllı Zekanın akıl dışı bir toplumsal yönetime fayda getiremeyeceğini görürüz.
Ne yazık ki o gün bugün oldu.
Hepimizin birbirine karşılıklı olarak bağımlı olduğunu farkedebildik mi?
Birbirimizin belini kırmanın ne kadar anlamsız olduğunu acaba anlayabildik mi?
“Ateş düştüğü yeri yakar” anlayışının artık değişmesi gerekiyor.
Ateş hepimizi yakıyor.
İçimiz acıyor.
Ölülerimize yüce Allahtan rahmetler diliyorum.
Şimdi yaralarımızı sarmanın zamanı, şimdi birlikte çalışma zamanı.
Geçmiş olsun güzel Türkiye’m.