Kurban bayramında bir çok farklı çevreden arkadaşım bana bu karikatürü yolladı, hem güldüm hem de düşündüm.
Bu konuya hem olumlu hem de olumsuz yönden bakmak mümkün ama ben iyi yönden bakmayı tercih ediyorum. Demek ki çevremde güçlü bir koçluk algısı yaratmışım.
Kavram olarak Koçluk mesleğinin belirli bir kabul gördüğü günlük popüler mizaha konu olmasından belli. Gerçi bıçaklı kasabın yüzündeki ifade insana biraz endişe vermiyor da değil. Ama reklamın iyisi kötüsü olmaz, koçluk mesleği ülkemizde gittikçe gelişiyor ve yaygınlaşıyor.
Yıllar önce Per Yön kongrelerinde standlerde insanlara koçluk demosu yaparak mesleği tanıttığımız günler çok geride kaldı.
Ama bu gelişim ve toplumsal kabulün bizlere daha büyük sorumluluklar da yüklediğini kabul etmek zorundayız. Gerçek Koçluğun ne olduğunu, değerlerini ve ilkelerini içinde yaşadığımız toplumda daha iyi anlatmalıyız.
Koçluk kavramı üzerinden yapılan sömürülere karşı çıkmak ve kişiliğimizde doğru insan ve doğru Koç olma sorumluluğu biz koçlara ve meslek örgütlerimize düşüyor.
Ayrıca ülkemizin her kesiminden insanları kucaklayarak ortak bir gelecek projesi yaratmanın gerekli olduğu gerçeğini de en etkili olarak bizler anlatabiliriz.
Karikatüre gelince; ben olsam şu soruyu sorardım;
Bir canlıyı kesmek sana ne ifade ediyor?