Geçtiğimiz hafta katıldığım ICF İtalya toplantılarının temasının “güzellik” olduğundan bahsetmiştim.
Her insanın güzel bir yönü mutlaka vardır, mühim olan onu arayıp bulmaktır. Tıpkı bir radyoda sizi mutlu eden frekansları bulmak gibi bir şey, bir kere bulunca da onu sürekli olarak dinlemek hayatınızı güzelleştirir.
Bana göre güzelliği başkalarında aramadan önce kendi ruhunuzdaki güzellikleri arayıp bulmanız gerekir, kendisini takdir etmeyen, sevmeyen birisi başka insanları da sevemez.
Yıllar önce eşim bana manikürcüsünün bir serzenişini aktarmıştı, ben eve gelip onu gördüğümde kendisine selam vermiyormuşum diye düşünüyordu.
Aslında düşündüğü şey gerçek değildi ama böyle bir algı yaratmış olduğum gerçeğini değiştirmiyordu. Kendime özeleştiri yaptım ve istemeden de olsa onu kırdığım için çok üzüldüm.
Kadıncağızın bir sonraki gelişinde yanına gittim, hatırını sordum, ona bir kahve falı baktım. Sohbet derinleştikçe onun zengin dünyasını keşfettim, tek kızına güzel bir hayat yaşatmak için yaptığı çabaları dinledim. Almak istediği bir ev vardı, ona cesaret verdim, pahalı zannediyordu ama gidip sorunca gördü ki mevcut evini satarak onu alabiliyordu.
Sevdiği evi aldı, sonra aramızda her zaman güzel bir diyalog oldu.
Her insanın kalbine giden bir yol var, onu aramaya var mısınız?