İnsanlık var olduğu günden beri savaşıyor. Her savaş, ardında bıraktığı acılar, anılar ve travmalar ile birlikte aynı zamanda bir sonraki savaşa giden yolun taşlarını da tarihin gizemli koridorlarının içine dizmeye başlıyor.
Hamas’ın İsrail’e yaptığı korkunç saldırı Ortadoğu’da yeni bir savaşı başlattı. Kimsenin sonunu tahmin edemediği, insanların çok acılar çekeceği, haklının haksızdan ayrılamayacağı ve sonrasında yine tarihin derinliklerine gömülecek yeni bir savaş…
İnsanlar savaşı durdurmak yerine kimin neden haklı olduğunu tartışıyor.
Kimse ölen masum insanların sesini duymuyor; kızgınlıktan doğan bir kin, gözleri ve vicdanları köreltmiş vaziyette.
Savaşlar, yaşandıktan ve onca acı çekildikten sonra anlam sürecini sorgular ve farkındalık yaratırlar. Koçluk ise süreç başlamadan karar sürecini sorgulayarak, yaşanacak deneyimin anlamına dair bir farkındalık yaratır.
⁉️ Öyleyse devletlerin başında olan yöneticileri savaş kararını vermeden önce, bireysel ve takım koçluğu seansları ile tanıştırsak dünya barışı üzerinde nasıl bir fayda yaratırız?
Bu dünyada en büyük savaş insanın kendisiyle olan savaşıdır. Bencilliğini yenen insan, en büyük savaşı kazanmış demektir.
Zülfü Livaneli ünlü şarkısı Ada’da bunu şöyle ifade eder 🕊️:
“Bir kıyıdan baktım dünyaya
Ellerimde tuz avucumda sedef
Bir mavilik bir açıklık
Özgürlük hasreti
Yüreğime vuruyor
Nerede nerede insanlar
Dünyayı güzellik kurtaracak
Bir insanı sevmekle başlayacak her şey…”