BİR TATİL BELDESİNDEN RUSYA-UKRAYNA SAVAŞI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER

Hilton Sarıgerme Otelinde tatildeyim, bedenim dinlense de kafam henüz huzura ermedi,
düşünmeye devam ediyorum, dünyamızın halini anlamaya çalışıyorum, özellikle Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısı ile başlayan savaş ve dünya dengelerindeki değişimler aklımı kurcalıyor.
Geçen hafta Rusya’nın boş olduğunu ileri sürerek bir Ukranya alış veriş marketine yaptığı korkunç bir saldırı oldu. Ukrayna tarafı orada bir gün önce yapılan alışveriş fişlerini göstererek Rus tarafını yalanladı. Kimse orada ölen yaralanan ve evsiz kalan insanlardan bahsetmiyor, savaş kanıksandı, bir bilgisayar oyununun skorları gibi algılanıyor.
Gene geçen hafta Fransız, İngiliz, Kanada liderlerinin devlet başkanlarından çok hafif sarhoş iş arkadaşları gibi bir resimi yayınlandı, üstlerinde taşıdıkları sorumluluğun farkında olduklarını düşünmüyorum, sadece dünya kimlere kaldı üzüldüm.
Bu kaldığım güzel tatil beldesinden insan profillerini inceliyorum. Dünyanın her tarafından insanlar bir arada var olabiliyorlar, denizden güneşten en çok nasıl faydalanabilceklerini düşünüyorlar, harika vakit geçiriyorlar, ortalıkta bir dolu bebekli çift, hamile kadın var, gençler flört ediyor, akşama hangi diskoda buluşacaklarını düşünüyorlar. Hepsinin ikişer gözü kulağı, birer ağzı var, hepsi nefes alıyorlar, hepsinin beden sıcaklığı 36 derece ve gece olunca herkes uyuyor. Kısacası tatil beldesinde insanların suni ayırımların ötesinde nasıl birlikte var olabileceğini, nasıl temelde aynı iç güdüler ile var olan insanlar olduklarını görüyorum ve…
Ne yazık ki savaşlar, insanları bir birine düşman edip kırdırmaya devam ediyor. Bu ortamda kimin haklı veya haksız, kimin iyi kimin kötü olduğunun da bir anlamı yok.
İnsan insanın dünyasını karartıyor. Asırlardan beri hiç bir şey öğrenmemişiz.
Bu tatil beldesinde Ukraynalı ve Rus aileler birlikte var olabiliyorlar, enerji savaşları yapılmıyor.
Maymun Çiçeği Virüsü de bu arada tüm dünyada yayılıyor ve insanlığın elinde buna karşı yeterli aşı stoğu da yok.
Virüs için hiç bir siyasi sınır yok, covid için de yoktu.
İnsanlığın yeni ve daha yüksek bir farkındalık seviyesine çıkmadan önce galiba bazı acıları yeniden yaşaması gerekiyor.
Koskoca bir evrende minnacık bir soluk planette yaşadığımızı, bir birimize karşılıklı olarak bağımlı olduğumuzu ve ancak birlikte var olarak huzura erişeceğimizi elbet bir gün öğreneceğiz.
Siz ne dersiniz?
Son Yazılarım
- ROMONA İLKOKULUNDAN İLHAMLAR (ROMONA-3)
- CHICAGO ROMONA İLKOKULUNDAN İLHAMLARA DEVAM (ROMONA-2)
- AMERİKADA BİR İLKOKULUN DUVARINDAN YAZILAR (ROMONA-1)
- 30 AĞUSTOS ZAFERİ (2023)
- FİLENİN SULTANLARINI ÜZMEYİN
- VOLEYBOL FİLELERİNİN GÜZEL İNSANLARINA BİR TEŞEKKÜR
- KADINLAR VOLEYBOL 2023 AVRUPA ŞAMPİYONUYUZ
- BİR SOKAK TAŞININ ÜZERİNDEKİ YAZILAR ÜZERİNE ÇEŞİTLEMELER
- MEHMET ALİ SANLIKOL, TURKISH HIPSTER
- ICF CONVERGE23
Kategoriler
- Annem (3)
- Deprem (7)
- Eğitim (38)
- Hayat (10)
- İş Hayatı (30)
- Kişisel Düşünceler (175)
- Koçluk (60)
- Koronavirüs (14)
- Liderlik (14)
- Müzik (8)
- Spor (14)
- Takım Oyunu (6)
- Teknoloji (6)
Arşivim
- Eylül 2023 (12)
- Ağustos 2023 (6)
- Temmuz 2023 (13)
- Haziran 2023 (5)
- Mayıs 2023 (2)
- Nisan 2023 (5)
- Mart 2023 (7)
- Şubat 2023 (4)
- Ocak 2023 (3)
- Aralık 2022 (4)
- Kasım 2022 (10)
- Eylül 2022 (3)
- Ağustos 2022 (4)
- Temmuz 2022 (6)
- Mayıs 2022 (6)
- Nisan 2022 (4)
- Mart 2022 (4)
- Şubat 2022 (5)
- Ocak 2022 (6)
- Aralık 2021 (6)
- Kasım 2021 (3)
- Ekim 2021 (5)
- Eylül 2021 (8)
- Ağustos 2021 (7)
- Temmuz 2021 (7)
- Haziran 2021 (4)
- Mayıs 2021 (11)
- Nisan 2021 (7)
- Mart 2021 (6)
- Şubat 2021 (6)
- Ocak 2021 (8)
- Aralık 2020 (7)
- Kasım 2020 (4)
- Ekim 2020 (9)
- Eylül 2020 (12)
- Ağustos 2020 (7)
- Temmuz 2020 (10)
- Haziran 2020 (13)
- Mayıs 2020 (6)
- Nisan 2020 (11)
- Mart 2020 (4)
- Şubat 2020 (9)
- Ocak 2020 (6)
- Aralık 2019 (2)
- Kasım 2019 (5)
- Ekim 2019 (15)
- Temmuz 2019 (9)
- Mayıs 2019 (4)
- Nisan 2019 (32)