BİR SOKAK TAŞININ ÜZERİNDEKİ YAZILAR ÜZERİNE ÇEŞİTLEMELER

Chicago civarındaki bir parkta fotoğrafta gördüğünüz şu taşı gördüm ve üzerini okudum.

Şöyle diyordu:

“Doğru bakarsanız tüm dünyanın bir bahçe olduğunu görürsünüz.”

Bu sözlerin sahibi çok ünlü bir yazar olan Frances Hodgson Burnett, onun Gizli Bahçe adlı kıtabı ile ilgili bir cümle.

Kitap Viktorya döneminde yaşayan şımarık ve bencil bir kız olan Mary Lennox’un kendini tanıyıp sömürgeci bir kültürde yetişmenin etkilerinden sıyrılma yolculuğunu anlatıyor.

Her şey anahtarı toprağa gömülü bir bahçe kapısının açılmasıyla başlar. Mary’nin kendisi gibi sevgisiz bir çocukluk geçiren kuzeni Colin’in onu çepeçevre saran buhrandan kurtulmasının sırrı da aynı kapının ardında gizlidir. Bir bahçeye bakarak değişim, kurtuluş ve arınma süreci yaşarlar.

Taşın üzerindeki cümle bana kendi koçluk yolculuğumu hatırlattı, bana göre biz koçlar sürekli olarak değişik bahçelerde değişik insanlar ile çalışarak kendimizi sürekli olarak geliştiriyoruz. Kendimizle ilgili sorunları tıkanmışlıkları da o bahçelerde fark edip çözüyoruz.

Ama yazarın dediği şey çok daha farklı bir mesele, çok daha büyük bir bahçe, o dünyamızın tamamını bir bahçe olarak görüyor.

Bu mesaj her zaman aklımda olan bazı soruları tekrar gündemime soktu.

Geçtiğimiz hafta Orlando’da yapılan ICF Converge 2023’de dünyanın her yerinden gelmiş koçlarla buluştuk, konuştuk, birbirimizden ilham aldık ve ilham verdik.

Acaba tüm bu koçların dünyanın bütününe yapabileceği daha geniş kapsamlı, güçlü etkili bir iş birliği olamaz mı?

Örneğin, tıpkı “Sınır Tanımayan Doktorlar” gibi “Sınır Tanımayan Koçlar” derneği olamaz mı?

O dernek insanlık için daha derin bir farkındalık bahçesi yaratamaz mı?

Kısacası dostlar, sadece koçlar değil başka mesleklerinde içinden geçtiğimiz şu karmaşık ve belirsizlikler ile dolu dünyada daha güçlü iş birlikleri geliştirmeleri, rekabeti ve iş birliğini aynı anda yapabilmeleri gerekiyor diye düşünüyorum.

Ve en önemli yaratmamız gereken farkındalığın şu olduğunu düşünüyorum:

Tüm insanlar olarak birbirimize karşılıklı olarak bağımlıyız.

Taş deyip geçmeyin, bakın onun üzerindeki bir yazı bizi nerelere getirdi.

Kategoriler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir