Son yazımda ya kazanamazlarsa, onları sevmeyecekmiyiz diye sormuştum;
Ama kazandılar.
Herkes gibi bende çok uzaklarda da olsam heyecanla Türk Milli Takımınının maçını takip ettim.
Babam bana hep şöyle derdi, maç bittikten sonra söylenen lafların bir önemi yoktur, tabeladaki skor ne diyorsa odur.
Amerikalılar ise şöyle der:
Success can not be argued.
Türkçesi ile söylersek Başarı tartışılamaz.
Ebrar’a habire sataşan Trol beyfendiye şu soruyu sormak isterim:
Neyin parçası olmak istiyorsun?
Güzelin mi Çirkinin mi?
Bak bu gece herkes sevinçli, sen neden bu sevinci paylaşmak istemiyorsun?
Neden bayrağını kapıp çoşkunun bir parçası olmak yerine kara bir delikte saklanıyorsun?
Bence Kadın Vokeybol Takımımız ülkemizin insanları için harika bir rol model oldular.
Belki bu başarıyı diğer gençlerimizi motive etmek ve başka güzel başarılar kazanmak için kullanabiliriz.
Zaten takip ediyorsanız son zamanlarda genç sporcularımız bir çok başka branşta da büyük başarılar elde ediyorlar.
Kadın voleybolunu kadın gelişiminde etkili bir araç olarak kullanmalıyız.
Tabelaya baktım, gözlerim yaşardı, fark ettim ki hiç yalnız değilim, böyle bir başarıya hepimiz susamışız.
Teşekkürler güzel sporcularımız, Filenin Sultanları, teşekkürler.
Türkiye şimdi gerçek kahramanlarıyla gurur duyuyor.