Geçmişte okuduğum bir makalede her insanın üç kişiliği olduğumdan bahsediliyordu.
Başkalarının gördüğü siz
Sizin gördüğünüz kim olduğunuz
Gerçekte kim olduğunuz.
Hepimiz dünyayı kendi gözlerimizden kendi öz kültürümüz, bilgimiz ve kültürümüzden görürüz.
Yıllar önce Heybeliada’da Deniz Lisesinde askerlik görevimi yaparken İngİlizce hazırlık sınıfı öğrencilerine İngilizce teknik terimler dersi veriyordum. Hatırladığım kadarıyla üç sınıfa dağılmış 140 Deniz Lisesi öğrencim vardı. Ben alıştıkları öğretmen profilinde bir insan değildim. Sınıfa girerken herkesin ayağa kalkıp beni selamlamasını istemezdim. Ders dışındaki tüm sorularına da açık ve dürüst cevaplar verirdim. Hatta bir öğrencim bana nasıl kız arkadaş bulunabileceğini bile sormuştu.
Her sınavdan sonra en iyi dereceyi yapan öğrencimi tahtaya kaldırır ve elini sıkarak onu kutlar ve teşekkür ederdim. Takdir etmenin ne önemli şey olduğunu koçluk okullarından çok daha önce Robert College’de Amerikalı öğretmenlerimden öğrenmiştim.
Yaz gelip dersler bitince tüm sınıf öğrencilerimden bir kağıda iki konuda düşüncelerini sordum:
Bu dersi daha etkili olarak yapabilmek için neleri farklı yapabilirdik?
Benim hakkımda ne düşünüyorsunuz?
İlk sorunun cevaplarında çok önemli bir şey yoktu ama ikinci sorunun cevapları kağıtları okudukça beni dehşete düşürdü.
En aşırı cevapları hatırlıyorum:
Siz rezil bir insansınız, asla bu okuldan içeri sokulmamalıydınız ….
Siz yaşamımı değiştirdiniz, benim ufkumu açtınız, size minnettarım, sizi hiç bir zaman unutmuyacağım….
O gün anladım ki insanın bin bir yüzü var, herkes kendisindeki merceklerden karşındaki kişileri görüyor ve değerlendiriyor.
İyi ve kötü, doğru ve yanlış, güzel ve çirkin kişiden kişiye çok farklı olabiliyor.
Öğrencilerimden kalan o kağıtları hala saklıyorum, bazen pusulamı şaşırdığım zaman onları okuyup düşünüyorum.
Ben gerçekte kimim?
Yapabileceğim en doğru düşündüğüm şeyi yaptım. Doğru bildiğim değerlerle yaşama devam ediyorum, herkesle aynı düşüncede olamıyacağını, herkesin beni ve davranışlarımı beğenmesini beklemiyorum. Aldığım olumsuz geri bildirimleri de yaşam yolculuğunda küçük rota sapmalarını düzeltmek için kullanıyorum.
Hala soruyorum, ben kimim?
Siz kimsiniz?
Düşünmek istermisiniz?
Benim mekanım Tuzlaya gelin, kıyıda oturalım ve birlikte düşünelim, buralar kışın ayrı güzel oluyor.