Sabancı Müzesi Avni Lifij sergisinin girişindeki bu pano bana ilham verdi.
Onun sanat için söylediği şeyleri ben iş hayatımız için yorumladım, şu cümle ortaya çıktı:
Ne vakit iş yapma usullerimizi kendi toprağımızdan, geçmiş birikimlerimizden, hayatımızdan, acılarımızdan alırsak o vakit özgün bir iş modeli yaratmış oluruz. Türk iş modeli böyle olmalıdır.
Tüm yaşamım boyunca bir çok kitap okudum, iş yapma usulleri, kişisel gelişim metodları, insan yönetimi, kriz yönetimi gibi aklınıza gelebilecek bir çok konuda okuduğumuz bu kitapların yazarları ezici bir çoğunlukla yabancı kaynaklı oldu.
Okuduğumuz şeyler ile şirketlerde yaşanan şeyler her zaman dramatik derecede farklı oldu.
Benim eğitim verdiğim öğrenciler çoğunlukla bana şu soruyu sordular, neden bize öğrettiğiniz değerleri üst yöneticilerimiz ile olan ilişkilerimizde pek görmüyoruz?
Türkiye dünyanın en ilginç tarihinin yaşandığı özgün bir kültür birikiminin var olduğu bir ülke.
O kültürden hareket ile acaba farklı ve özgün bir iş yönetim modeli geliştirebilir miyiz?
Mesela Bektaşi geleneklerinden bugünün iş dünyası için ne öğrenebiliriz?
Bana sorarsanız geç bile kaldık çünkü ithal elbise bizim bedenimize uymuyor, bir terzi elinin değmesi lazım.
Peki hangi terzi dersiniz?
Ne önerirsiniz?