Tuzla’da sonbahar yerini artık kışa bırakmaya başladı, kıyılar ıssız ve hüzünlü çünkü salgın yasakları yüzünden her yer kapalı.
İş hayatı ağır bir yara aldı, kimse tam olarak bundan sonra ne gibi gelişmeler olacak bilemiyor, sadece tahminler var.
Gene böyle bir zamanda değerli insan Acar Baltaş beye ne yapmamız gerektiğini sormuştum, bana şöyle demişti:
En iyi bildiğiniz, en iyi yaptığınız şeyleri yapmaya devam edin.
Şu fotoğrafı çektiğim noktada benden önce gelmiş geçmiş tüm insanları hayal ettim. Yıllar içerisinde karşı kıyıda olan değişiklikleri düşündüm. Hayat devam ediyor. Hepimiz son ana kadar en iyi yaptığımız şeyleri yapmaya devam edeceğiz.
Ben elimden gelen her fırsatta insanlara Koç, Mentor, Eğitmen ve Danışman olarak destek olmaya devam edeceğim. Radyo programlarım ile güzel insanları, müzikleri ve düşünceleri insanlara tanıtacağım.
En son konferansım “Ölmeden Önce Paylaşmak İstediklerim”de Carl Sagan’ın kitabı Soluk Mavi Noktadan bir alıntı yapmıştım:
“Dünya, üzerinde hayat barındırdığını bildiğimiz tek gezegen. En azından yakın gelecekte, gidebileceğimiz başka yer yok. Ziyaret edebiliriz, ama henüz yerleşemeyiz. Beğenin veya beğenmeyin, şu anda Dünya sığınabileceğimiz tek yer…”
Bu Dünya için birlikte acaba daha neler yapabiliriz?
Ne dersiniz?