Dün gece muhteşem bir futbol şöleni seyrederken bu gördüklerimden kendime bazı dersler çıkarttım:
Dünyada milliyetçilik ve ırk kavramlarının modası geçiyor.
Takımlar İngiliz takımları ama oyuncular her milletten her ırktan insanlar, hatta takımlarda galiba hiç İngiliz oyuncu ve teknik adam bile yoktu.
Evrensel standartlarda üst sınıf bir oyuncu olunca her yerde kabul görüyorsun.
Ama işin örgütlenmesi açısından İngiltere çok güzel bir prestij kazandı.
Maç gerçekten dişe diş oynandı ama hiç bir çirkinlik olmadı.
Kadın hakemlere hayran oldum, dev gibi oğlanları sustalı maymun gibi yönetti.
Yer yer rakip taraftarların birlikte keyifle maç seyrettiğini gördüm.
Rekabet döner bıçağı gerektirmiyormuş inşallah bizim taraftarlar anlamıştır.
Genç arkadaşlar çok açık bir şey var. İşiniz ne olursa olsun onu en üst kalitede yapmalı ve ülkenizin sınırları dışına taşımalısınız. Artık ülke sınırı yok, tüm dünya bir ülke.
Kadın arkadaşlarım, lütfen sadece maçları değil biraz daha çok siyaseti ve iş yaşamını yönetin, sizin zarafetinize duyarlılığınıza o kadar çok ihtiyacımız var ki.
Ülkemizle de gurur duydum, stadımız dün gece Harika idi.
Son söz, yaşam felsefem şu,daha çok farkındalık yaratarak daha iyi bir dünyaya varmak mümkün, ben yaptığım her şeyi bu yüzden yapıyorum.