Boğaziçi direniyor, öğrencileri, öğretmenleri ve mezunlarıyla direniyor. Boğaziçi ile birlikte bir çok eğitim kurumu ve sivil toplum örgütleri de direniyor. Konu artık rektör atama meselesi değil, ülkemizin güzel öğrencilerinin, yarını yaratacak genç insanların umutlarını korumak.
Biz Mezunlar kendimiz için bir şey istemiyoruz, çoğumuz artık diplomalarımızın nerelerde olduğunu bile hatırlamıyoruz.
Boğaziçi’li genç öğrencilerin düşüncelerini paylaştıkları sosyal medya videolarnı izliyorum, ülkemin en başarılı öğrencilerinin söylediği iki şey var:
Ülkemiz bizi dinlemiyor. Hayal kırıklığına uğradık.
Türkiye baştan aşağı yenilenen bir dünya düzeninde kurumlarını ve varsayımlarını yeni baştan sorgulamak yerine genç insanlarının açık ara en çok tercih ettiği yüksek öğrenim kurumunu yok ediyor. Bununla birlikte çağdaş medeniyetin bir parçası olma umutlarını da gömüyor.
Boğaziçi direniyor, direnmeye devam edecek, bu sefer kaybedebiliriz ama asla mağlup olmayacağız, asla vazgeçmeyeceğiz. Gerçek zaferler savaş meydanlarında olduğu kadar eğitim mabetlerinde de kazanılmak zorunda.
Samimiyiz, inançlıyız, ülkemizi sevdiğimiz için direniyoruz.
Gerçek elbet bir gün tüm insanlarımız tarafından anlaşılacak ve takdir edilecek, bugün olmasa da elbet bir gün olacak, ışık asla sönmeyecek.